- düçar olmaq
- 【動】不意に起こる、 降りかかる[フイニオコル、 フリカカル]
uğursuzluğa düçar olmaq — 不幸が降りかかる
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
uğursuzluğa düçar olmaq — 不幸が降りかかる
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
düçar — sif. <fars.> Mübtəla, tutulmuş. Naçaram, mən naçaram; Yaman dərdə düçaram. (Bayatı). Düçar etmək – üz üzə gətirmək, rastlaşdırmaq, məruz qoymaq, uğratmaq. <Hacı Qara:> Amma bu zəmanədək <qanınızı> tökən olmayıb, indi sizi əcəl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
giriftar — sif. <fars.> Tutulmuş, düçar, mübtəla. <Pişik siçana dedi:> Çəngəlimə indi giriftarsan; Ta ki edirsən belə rəftar sən. S. Ə. Ş.. Giriftar etmək – düçar etmək, məruz qoymaq, mübtəla etmək. Gər səhhətə qadir olsa bimar; Dərdə özün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ev — is. 1. Yaşayış binası, həmçinin müxtəlif müəssisə və idarələri yerləşdirmək üçün bina, tikili. Kərpic ev. Daş ev. Yaşayış evi. Altımərtəbəli ev. – On üç il bundan irəli evləri yazanda Danabaş kəndinin tüstü çıxanı düz altı yüz əlli ikiyə çatmışdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zaval — is. <ər.> 1. Ziyan, zərər, təbii fəlakət, afət. Bu körpəcə meynəni qoru hər bir zavaldan; Qoy torpaqda kök salıb bərkitsin öz yerini. S. Rüst.. // Bəla, müsibət, xətər, qorxu. Kahinlər axışından kəşf etmiş istiqbalı; Çox zaman qışqırığın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mübtəla — sif. <ər.> 1. Aludə, düçar, giriftar, tutulmuş. Kimə kim, dərdimi izhar qıldım, istəyib dərman; Özümdən həm betər bir dərdə onu mübtəla gördüm. F.. <Fərman:> Aya, görəsən, o da mənim kimi dərdə mübtəladır, ya salamatdır? Ə. H..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məruz — sif. <ər.> 1. Bir şeyə düçar olan, ona qarşı müqavimət edə bilməyən, bir şeyə qarşı qoruyucusu olmayan. Təhqirlərə məruz. Hücuma məruz. Xəstəliyə məruz. 2. Əsasən «qalmaq», bəzən də «olmaq» feillərilə – tutulmaq, düçar olmaq, uğramaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qapı — is. 1. Girib çıxmaq üçün evin, yaxud barının və s. nin divarında açıq yer, deşik, habelə bu deşiyi qapamaq üçün taxtadan, dəmirdən və s. dən düzəldilən qurğu. Divara qapı açmaq. Ev qapısı. Qapını örtmək. Ara qapı (iki otağın arasındakı qapı).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tuş — 1. 1. is. Qabaq, qarşı, ön, qənşər. Arvad çay verdikdən sonra <ərinin> tuşunda stulda oturdu. Ə. Vəl.. Tuş gəlmək (olmaq) – 1) rast gəlmək, təsadüf etmək, qabağına çıxmaq, rastlaşmaq. <Nəbi:> Maltəpədə düşmən bizə tuş oldu. «Qaçaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fələk — is. <ər.> 1. Göy, səma, asiman. Dün gecə fələkə çıxdı fəryadım. M. P. V.. Hərlənib dövr edən yerlər, fələklər; Bu səsi hər zaman eşidəcəklər. M. R.. 2. məc. Tale, qismət, bəxt, uğur. Fələk ayırdı məni cövr ilə cananımdan. F.. <Vəzir:> … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ox — 1. n. 1. Təəssüf, məyusluq, peşmançılıq, narazılıq və s. hissləri ifadə edir. Ox, bu nə işdir, elədim. Ox, başımız getdi. Ox, sənin əlindən hara qaçaq? // Heyrət, təəccüb, heyranlıq, həsrət ifadə edir. <Pəri:> Ox, belə bir gözəl oğlandan əl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti